Hoe komen we in aanraking met microplastics?

Het is inmiddels bij het merendeel van de mensen wel bekend dat plastic een bijzonder moeilijk af te breken materiaal is. In de praktijk is het zo dat plastic steeds verder uit elkaar valt in steeds kleiner wordende deeltjes. Dit blijft zo duren tot er sprake is van microplastics. Deze bijzonder kleine stukjes plastic zijn met het blote oog niet meer zichtbaar. Dit betekent echter niet dat ze niet meer in de natuur zijn terug te vinden, integendeel. Ben jij ook benieuwd om meer te weten te komen over wat deze microplastics nu precies zijn? Zou je bovendien ook graag willen achterhalen wat jij kan doen om de hoeveelheid microplastics in ons milieu terug te schroeven? Dan is de informatie op deze pagina ongetwijfeld iets voor jou!

Door middel van primaire microplastics 

De eerste manier waarop we in aanraking kunnen komen met microplastics is door middel van de primaire exemplaren. Het gaat hierbij om zeer kleine plastic deeltjes die op die manier ook rechtstreeks in onze natuur terecht komen. Er wordt op dit moment geschat dat deze primaire exemplaren tussen de 15 & 30 procent vertegenwoordigen van het totale aantal microplastics dat er in onze oceanen is terug te vinden.

Voor veel mensen geldt dat het niet meteen duidelijk is welke verschillende vormen van microplastics nu precies onder deze groep van de primaire exemplaren vallen. Dit is echter niet zo moeilijk te verduidelijken. Enkele vormen van de zeer kleine plastic deeltjes die hieronder vallen zijn onder meer de volgende:

• Microplastics die afkomstig zijn van het wassen van synthetische kleding;

• Microplastics die afkomstig zijn van de slijtage van autobanden; 

• Opzettelijk toegevoegde microplastics aan persoonlijke verzorgingsproducten;

Bij deze groep van microplastics zijn er ook nog de secundaire varianten. Welke zaken allemaal tot deze groep behoren kom je nog te weten in het onderstaande stukje. 

Door middel van secundaire microplastics

Naast de groep van de primaire microplastics is er ook nog de categorie van de secundaire microplastics. Deze worden veroorzaakt door de degradatie van grote stukken plastic die als zwerfvuil in de natuur terechtkomen. Vervolgens geldt voor deze stukken dat ze langzaam maar zeker afbreken tot ze uiteindelijk helemaal niet meer met het blote oog zichtbaar zijn. Vanaf dat ogenblik is er sprake van microplastics. Uiteindelijk kunnen deze deeltjes zelfs nog verder afbreken totdat er nog slechts sprake is van nanoplastics die zelfs onder een microscoop niet langer zichtbaar zijn. Dat ze niet meer zichtbaar zijn betekent echter uiteraard niet dat ze niet meer aanwezig zijn. Voorbeelden van voorwerpen die verantwoordelijk kunnen zijn voor het ontstaan van secundaire plastics zijn in ieder geval de volgende:

• Plastic flessen;

• Plastic zakken;

• Visnetten;

Voor deze vorm van microplastic geldt dat ze verantwoordelijk zou zijn voor 69 tot 81 procent van alle microplastics die zich in onze oceanen bevinden. Om deze hoeveelheid terug te kunnen dringen is het belangrijk om de hoeveelheid zwerfplastic in te perken. Bovendien kan er ook worden toegewerkt naar het produceren van bijvoorbeeld verzorgingsproducten die geen gebruik meer maken van microplastics, maar kiezen voor één van de alternatieve opties.